پاس کردن دوره
۲۴ دی ۱۴۰۲
دیوید هافمایستر
دوره‌ای در معجزات | ۲۲ دی ۱۴۰۲
۲۲ دی ۱۴۰۲
دوره‌ای در معجزات
پیش‌تر گفتیم که نفس سعی در حفظ و افزایش احساس گناه دارد، اما به گونه‌ای که تو تشخیص ندهی که با تو چه می‌خواهد بکند.زیرا این آموزه اساسی نفس است که از آنچه با دیگران انجام می‌دهی گریخته‌ای.نفس برای هیچ‌کس خیری آرزو نمی‌کند.با این حال بقای آن بستگی به این باور تو دارد که از نیت‌های شریرانهٔ آن معاف هستی.بنابراین، توصیه می‌کند که اگر میزبان آن باشی، به تو این امکان را خواهد داد تا خشمش را به بیرون هدایت کنی، و این‌گونه از تو محافظت کند.و به این ترتیب زنجیره‌ای بی‌پایان، و بی‌ثمر از روابط ویژه را آغاز می‌کند که از خشم شکل گرفته و تنها وقفِ یک باور نامعقول شده است؛ که هر چه خشم بیشتری را در بیرون از خودت سرمایه‌گذاری کنی، ایمن‌تر می‌شوی.
دوره‌ای در معجزات | ۲۱ دی ۱۴۰۲
۲۱ دی ۱۴۰۲
دوره‌ای در معجزات
همه شمایل‌های در این رؤیا خدایان دروغینی هستند، که ساخته شده‌اند تا تو را از این رؤیا نجات دهند.با این حال آن‌ها بخشی از همان چیزی هستند که واداشته شده‌اند تا تو را از آن نجات دهند.پس یک خدای دروغین این رؤیا را زنده و وحشتناک نگه می‌دارد، زیرا چه کسی می‌تواند یک خدای دروغین را بطلبد مگر اینکه در وحشت و نومیدی باشد؟و خدای دروغین این را نمایش می‌دهد، و از این رو پرستش آن، پرستش نومیدی و وحشت، و آن رؤیایی است که آن‌ها از آن برمی‌خیزند.قضاوت یک بی‌عدالتی در حق فرزند خداوند است، و این عدالت است که کسی که او را قضاوت می‌کند درون رؤیایی که ساخت از مجازاتی که بر خودش قرار داد نخواهد گریخت.خداوند از عدالت می‌داند، نه از مجازات.اما در رؤیای قضاوت تو حمله می‌کنی و محکوم می‌شوی؛ و آرزو داری که بردهٔ خدایان دروغینی باشی، که میان قضاوت تو و مجازاتی که به همراه می‌آورد قرار گرفته‌اند.
دوره‌ای در معجزات | ۱۹ دی ۱۴۰۲
۱۹ دی ۱۴۰۲
دوره‌ای در معجزات
رؤیایی از قضاوت درون آن ذهنی خطور کرد که خداوند همچون خودش کامل آفرید.و در آن رؤیا بهشت به جهنم تغییر یافت، و خداوند به دشمن فرزندش تبدیل شد.چگونه فرزند خداوند می‌تواند از این رؤیا بیدار شود؟این یک رؤیای قضاوت است.بنابراین او نباید قضاوت کند، و بیدار خواهد شد.زیرا این رؤیا تا زمانی که او بخشی از آن باشد به نظر خواهد رسید که ادامه دارد.قضاوت نکن، زیرا کسی که قضاوت می‌کند به خدایان دروغینی نیاز خواهد داشت، تا از قرار گرفتن آن قضاوت بر خودش جلوگیری کنند.و همچنین نمی‌تواند آن خویشتن را که محکوم کرده است بشناسد.قضاوت نکن، زیرا خود را بخشی از رؤیاهای شرورانه می‌سازی، جایی که خدایان دروغین هویت «حقیقی» تو هستند، و رستگاری تو از آن قضاوت در وحشت و در احساس گناه بر خودت قرار می‌گیرد.
اهمیت مهربان بودن
۱۷ دی ۱۴۰۲
گری رنارد
پورسا: ...چگونگی رفتار تو با افراد دیگر نشانه بسیار خوبی از احساس تو نسبت به خودت است.اگر با خصومت به آن‌ها نگاه کنی، داری می‌گویی که ذهنی در تضاد داری.اگر با مهربانی به آن‌ها نگاه کنی، این نشانهٔ آن ذهنی است که آرامش دارد.نه تنها این، بلکه احساس تو را نسبت به خودت تعیین و تقویت می‌کند.این یک چرخه است، چرخه‌ای صلح‌آمیز یا شرورانه.درست است، افرادی هستند که با دیگران بسیار خوب هستند در حالی که لزوماً احساس خوبی نسبت به خودشان ندارند، اما معمولاً به یک موفقیت نزدیک هستند.اگر آن‌ها ابراز عشق می‌کنند، این نمادی است که آن‌ها در مسیر درستی هستند، و فقط به کمی کمک برای درک انتخابی که در دسترس آن‌هاست نیاز دارند.هنگامی که این کار را انجام دهند، آنگاه احتمال بیشتری نسبت به دیگران وجود دارد که آن‌ها قدرت خود، روح‌القدس درونشان را به جای ضعف خود، که نفس است، انتخاب کنند.
گری: من شنیده‌ام که افراد بزرگی، از دالایی لاما گرفته تا کن واپنیک، بر اهمیت مهربان بودن تاکید دارند.اکنون می‌توانم منظور آن‌ها را درک کنم.اگر نگاه تو به دیگران چیزهای زیادی را در مورد احساست در حال حاضر بیان می‌کند، و همچنین تعیین می‌کند که در آینده چه احساسی در مورد خودت خواهی داشت، براستی از طریق مهربان و دلسوز بودن به خودت لطف می‌کنی.
واقعیت فناناپذیر شما
گری رنارد
گری رنارد
