دوره‌ای در معجزات | ۲۳ خرداد ۱۴۰۲
۲۳ خرداد ۱۴۰۲
دوره‌ای در معجزات
انتخاب واقعی توهم نیست.اما دنیا هیچ انتخاب واقعی برای ارائه ندارد.همه راه‌هایش تنها به ناامیدی، نیستی و مرگ می‌انجامند.هیچ انتخابی در چاره‌هایش وجود ندارد.اینجا به دنبال گریز از مشکلات نباش.دنیا ساخته شد تا از مشکلات نتوان گریخت.فریب همه نام‌های متفاوتی که به راه‌های آن داده می‌شود را نخور.آن‌ها تنها یک پایان دارند.و هر کدام تنها وسیله‌ای برای دستیابی به آن پایان است، زیرا همه راه‌هایش به اینجا منتهی خواهند شد، هر چند که به نظر متفاوت آغاز شوند؛ هر چند که به نظر مسیر متفاوتی می‌روند.پایان آن‌ها قطعی است، زیرا در میان آن‌ها هیچ انتخابی وجود ندارد.همه آن‌ها به مرگ منتهی خواهند شد.در برخی از آن‌ها مدتی با خوشحالی سفر می‌کنی، پیش از اینکه ناامیدی وارد شود.و در برخی، خارها فوراً احساس می‌شوند.انتخاب این نیست که پایان چه خواهد بود، بلکه این است که آن چه زمانی فرا می‌رسد.
دوره‌ای در معجزات | ۱۹ خرداد ۱۴۰۲
۱۸ خرداد ۱۴۰۲
دوره‌ای در معجزات
این تمایل وجود دارد که فکر کنیم دنیا می‌تواند تسلی و گریز از مشکلاتی را ارائه دهد که قصد حفظ آن‌ها را دارد.چرا باید چنین باشد؟زیرا دنیا جایی است که به نظر می‌رسد انتخاب میان اوهام تنها انتخاب است.و نتایج انتخابت تحت کنترل تو هستند.بنابراین تو می‌پنداری، در محدوده باریکی از تولد تا مرگ، زمان کمی به تو داده شده تا به تنهایی از آن استفاده کنی؛ زمانی که در آن همه با تو درگیر هستند، اما تو می‌توانی انتخاب کنی که کدام مسیر تو را از درگیری خارج می‌کند، و از مشکلاتی که دغدغه تو نیستند دور می‌کند.با این حال آن‌ها دغدغه تو هستند.پس، چگونه، می‌توانی با پشت سر گذاشتن آن‌ها از آن‌ها بگریزی؟آنچه که باید با تو همراه شود، هر مسیری را که برای پیمودن انتخاب کنی با خود خواهی برد.
دوره‌ای در معجزات | ۱۷ خرداد ۱۴۰۲
۱۶ خرداد ۱۴۰۲
دوره‌ای در معجزات
یادگیری‌های گذشته‌ات باید چیزهای اشتباهی را به تو یاد داده باشند، به سادگی به این دلیل که تو را شادمان نکرده است.تنها بر همین اساس است که ارزش آن باید مورد پرسش قرار بگیرد.اگر هدف یادگیری تغییر است، و هدف آن همیشه همین است، آیا از تغییراتی که یادگیری‌ات برای تو به ارمغان آورده راضی هستی؟نارضایتی از نتایج یادگیری نشانه شکست یادگیری است، زیرا به این معنی است که تو به آنچه می‌خواستی نرسیدی.
دوره‌ای در معجزات | ۱۳ خرداد ۱۴۰۲
۱۲ خرداد ۱۴۰۲
دوره‌ای در معجزات
از تو خواسته شده است که من را به عنوان الگوی یادگیری خود در نظر بگیری، زیرا یک نمونه افراطی یک ابزار یادگیری بسیار مفید است.هر کسی آموزش می‌دهد، و همیشه آموزش می‌دهد.این مسئولیتی است که تو در لحظه پذیرفتن هر‌گونه پیش‌فرضی ناگزیر بر عهده می‌گیری، و هیچ کس نمی‌تواند زندگی خود را بدون یک سیستم فکری سازمان دهد.هنگامی که یک سیستم فکری از هر نوع را ایجاد کرده باشی، با آن زندگی می‌کنی و آن را آموزش می‌دهی.ظرفیت تو برای سرسپردگی به یک سیستم فکری ممکن است نابجا بکار رود، اما هنوز شکلی از ایمان است و می‌تواند دوباره هدایت شود.
دوره‌ای در معجزات | ۱۰ خرداد ۱۴۰۲
۱۰ خرداد ۱۴۰۲
دوره‌ای در معجزات
گسترش یافتن، یک جنبه اساسی از خداوند است که او به فرزندش عطا کرد.خداوند در آفرینش، وجود خویش را به آفریده‌هایش گسترش داد و آن‌ها را با همان اراده عاشقانه برای آفرینش ، آمیخته کرده است.تو نه تنها بطور کامل آفریده شده‌ای، بلکه همچنین کامل آفریده شده‌ای.هیچ پوچی در تو وجود ندارد.به دلیل شباهتت به آفریدگارت است که تو خلاق هستی.هیچ فرزند خداوندی نمی‌تواند این توانایی را از دست بدهد، زیرا این توانایی در آنچه که او هست ذاتی می‌باشد، اما او با فرافکنی می‌تواند از آن به طور نامناسبی استفاده نماید.استفاده نامناسب از گسترش یافتن، یا فرافکنی، زمانی رخ می‌دهد که باور داشته باشی قدری خلأ یا فقدان در تو وجود دارد، و می‌توانی آن را به جای حقیقت با ایده‌های خودت پر کنی.این فرایند شامل گام‌های زیر است:
اول، تو باور داری که آنچه خداوند آفرید توسط ذهن خودت قابل تغییر می‌باشد.دوم، تو باور داری آنچه که کامل است می‌تواند بصورت ناکامل یا دارای فقدان ارائه شود.سوم، تو باور داری که می‌توانی آفرینش‌های خداوند، از جمله خودت را تحریف کنی.چهارم، تو باور داری که می‌توانی خودت را بیافرینی، و اینکه جهت آفرینش خودت بر عهده تو است.
